Op de vlucht
-p. 55 t.e.m. 98-We gaan even verder in de tijd. Ik vertel nu over een persoon dat ik eigenlijk nooit heb gekend. Maar toch betekent ze veel voor mij. Julia getrouwd met Bertrand. Hij was laat zoals gewoonlijk. Ze stonden samen met Zoë naar het oude appartement van Bertrand's grootmoeder te kijken. Ze gingen er misschien intrekken. Na heuse verbouwingen dan toch. Wat ze niet wisten is dat het het appartement is waar ik de eerste 10 gelukkige jaren van mijn leven in leefde. Julia is journaliste. Ze wil de achtergrond van dit appartement te weten komen. Wanneer Bertrand haar verrast op een picknick in het appartement is ze wat stil. Maar ze zegt dat er niets aan de hand is. Ze is alleen wat moe.
Terug naar mijn iets wat minder rooskleurige leven. Laatst vertelde ik over die vrouw die een einde aan het leven van haar en haar kind bracht. Ik kon het maar niet vatten mijn moeder troostte me. Mijn ouders vertelden me leuke herinneringen zodat ik de ellende even kon vergeten. We leerden iemand kennen in het stadion. Ze was heel vriendelijk, ze vertelde ons over de situatie. Alle joden zouden weg moeten. Vandaar de sterren bedacht ik mezelf. Ze vertelt steeds over vluchten, hier weggaan. Vertrekken uit deze ellende. We blijven herhalen dat het onmogelijk is. En toch.. Ze trekt de sterren van haar kleren, sneed zichzelf en deed het bloed op haar zakdoek. Ze ging dichter bij de EHBO post staan. Ze liet haar vallen. "Bewusteloos. Ze ontwaakte en hoestte in haar zakdoek. Bloed. Vals. Maar ze mocht het stadion verlaten. Ik wou kost wat kost mijn broer redden.
11 taal- en spelfouten. Je hebt hier nog wat werk, Yoni!
BeantwoordenVerwijderenHet is goed dat je alles blijft vertellen vanuit het standpunt van Sarah. Zo is het makkelijker om je in te leven in je blogberichten.