Leesautobiografie

Hallo beste bloggers!

Vandaag kregen we de taak om onze leesautobiografie te maken. Dus dit is die van mij.

Verhaaltjes voor het slapengaan, het leukste wat er bestond! Zo kon je nog net iets langer opblijven en genieten van een mooi verhaaltje.

Althans zo dacht ik er toch over. Ik vond het geweldig om te luisteren naar mijn mama haar stem die vertelde over een mooi verhaaltje. Niet alleen thuis maar ook in de klas werden er verhaaltjes voorgelezen. En het liefst had ik dat over prinsen en prinsessen. Hoe geweldig kan het zijn? Wie wil er nou geen prinses zijn?

Thuis hadden we een boek genaamd ‘365’. Een leuk verhaaltje voor elke dag. Het waren dan wel geen prinsessen verhaaltjes maar wel over Disney.

Het verhaal dat mij het meest is bijgebleven is dat van de Drie Biggetjes. Bij mijn oma lagen er sprookjes geschreven door een bekende schrijver en het verhaaltje van de Drie Biggetjes las ik elke week opnieuw als ik bij mijn grootouders was. Soms durf ik er nu nog naar terug te kijken, dat dan wel om voor te lezen aan mijn kleine zus. Wat niemand weet is dat ik het stiekem ook nog leuk vind.

SPROOKJES! Het leukste om naar te luisteren. Daar hield ik echt het meest van. Liefst dan nog eentje met een goed einde. Zoals ‘en ze leefden nog lang en gelukkig’. Korte verhalen vond ik minder leuk. Ik kan niet meteen zeggen waarom maar misschien is het wel omdat ik dan vroeger in best moest.Er mocht overal wel wat spanning inzitten maar niet overdreven, dan kon ik niet slapen. Maar dat wist mijn moeder ook wel. Ik zou haar anders wel tien keer wakker maken 's nachts.

Mijn smaak van boeken veranderde zeker in het middelbaar. Ik las verplicht meer boeken maar ik las er ook uit mezelf. Ik heb de indruk dat de eerste drie jaar mijn boeken vrij simpel bleven. Romantisch, eind goed al goed, blablabla.. Maar het laatste jaar grijp ik gemakkelijker naar volwassener boeken. Boeken van mijn moeder, boeken uit de volwassen reeks die ik zelf kocht, boeken die complexer zijn,..
De boeken die ik verplicht moet lezen vind ik vaak niet erg leuk. Al zeker niet in andere talen. Ik heb vaak het probleem dat ik een aantal keer een zin moet lezen voor ik ze begrijp. Doe dat maar eens in een andere taal die je maar half verstaat, leuk is anders.Vaak zijn ze ook wat ‘saai’. Niet negatief, maar het gaat vaak over alledaagse dingen wat ik niets aan vind.
Vorig jaar moesten we voor de eerste keer een echt uitgebreid leesportfolio maken. Ik vond het een behoorlijk fijne opdracht, als je er tijdig aan begint. Want het was veel werk waar veel tijd in kroop. Maar zeker de tijd waard!

Ik heb nog steeds een zwak voor romantische boeken, maar actie of detective boeken lees ik ook graag. Mijn literaire top drie? Moeilijk op te stellen want die heb ik eigenlijk niet echt. ‘Eat pray love’ is er wel eentje om aan te raden. Vrij dik maar makkelijk te lezen. Ook een leuk perspectief waarin het is geschreven.
Ik lees niet gemakkelijk over geschiedenis hoewel het me wel interesseert maar ik lees het gewoon niet graag. Het is allemaal gebaseerd over feiten. De boeken die ik lees zijn volledig ter ontspanning. Praten over boeken doe ik niet echt, ik zoek er ook geen informatie over op. Wat ik wel doe is af en toe naar de boekhandel fietsen om de top 10 eens te bekijken van de nieuwe boeken en er dan misschien ook eentje kopen. Ik lees niet overdreven veel boeken, er ligt er altijd wel eentje op mijn nachtkastje, of ik er dan effectief in lees is een andere vraag. Dat hangt af van de tijd die ik heb. Ik weet het, tijd een standaard excuus maar het is echt zo. Ik lees liever 25 pagina’s dan 3 voor ik dan echt moet slapen. Zo zit je ook echt lang bezig aan een boek en dat doe ik echt niet graag.
Bedankt en tot de volgende keer!